Buikslotermeerplein, Amsterdam Noord

Vanaf waar ik woon, hoor ik het al: ‘O sapperiosia, saperiejeejeejee holadio’.  Indien je thuis bent in de Amsterdamse liedjescanon, gaat het in je hoofd direct meegalmen. En dan komt als vanzelf heel snel het hele repertoire naar boven van illustere namen als Johnny Jordaan, Tante Leen, Willy Alberti, Manke Nelis en kom hoe heet die accordeonist ook al weer. Ik was toch al van plan om boodschappen te gaan doen en ik laat me lokken door het geluid, de sirenen roepen! In dit geval blijken een aantal goedgemutste 60plussers met grijze haren waar je eerbied voor kunt hebben, heerlijk te zingen. Een podium is daartoe opgericht en de terrasjes er voor zitten vol met wat ik wel Amsterdammers durf te noemen. Enthousiast klappen ze mee en bij een verrassend grote hoeveelheid grijze duiven aldaar die al aan een pilsie zitten of een bakkie met appelgebak kent de gezongen tekst geen geheimen. Er wordt ,weliswaar niet luid maar toch,  meegezongen en heen en weer bewogen. Ik ga er maar eens bijstaan voordat ik besluit naar de kapper te gaan alwaar de deur openstaat en ik nog vrolijk een beetje mee kan deinen.